ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ.... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Μέρες που είναι, πήρα να γράψω κάτι από το «ανθολόγιο» της κόρης μου για παιδιά του δημοτικού και όχι μόνο. Κάτι που ταιριάζει με τις μέρες που περιμένουμε, κάτι χωρίς ίντριγκες και υποχθόνιες διαπλοκές, κάτι σαν μια ευχή και μια κρυφή ελπίδα .
ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ …….
«Την πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου ο Θεός φώναξε τους αγγέλους σε συμβούλιο. Ήθελε ν’ ανοίξει καινούργια βιβλία για τη νέα χρονιά κι ήθελε να ξέρει πόσα από τα έργα του παλιού χρόνου είχαν τελειώσει, πόσα είχαν μείνει μισοτελειωμένα και πόσα δεν άρχισαν ακόμα, παρά τις οδηγίες του.
Τα μικρά αγγελάκια κατέβασαν από τα ράφια τα μεγάλα χοντρά βιβλία και τα απόθεσαν στο συννεφένιο τραπέζι…
Ο Θεός ρωτούσε, οι άγγελοι απαντούσαν.
-Ανοίξτε τη σελίδα της προόδου. Πώς πάνε οι άνθρωποι ;
-Πολύ καλά, αποκρίθηκε ο μεγάλος άγγελος…
Ο Θεός κούνησε το κεφάλι του
-Από αγάπη; Από ομόνοια ; Από συμπόνια ; Πώς πάνε;
Οι άγγελοι κόμπιασαν. Ο Θεός κατάλαβε. Έσκυψε στην σελίδα. Ήταν πυκνογραμμένη. Διάβασε προσεχτικά και ξεχώρισε τις λέξεις: «Πόλεμοι». «Μάχες». «Βόμβες». «Κανόνια».
-Βάλτε αυτή την σελίδα στις ζημιές του παλιού χρόνου, είπε θλιμμένος .Ανοίξτε μια καινούργια κατάλευκη. Και πέστε να έλθουν μπροστά μου τα περιστέρια του ουρανού.
Τα πουλάκια φτεροκόπησαν………..και παρατάχθηκαν μπροστά του.
-Σας παρακαλώ, είπε ο θεός, πεταχτείτε μέχρι τη γη και δώσετε….(ξανά) μηνύματα αγάπης και ειρήνης στους ανθρώπους………

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΑΡΕΛΛΑ
Άντε και του Χρόνου με υγεία και μυαλό……..