Πέρυσι κατηγορήθηκα από μια μερίδα ανθρώπων, κάτι κουλτουριάρηδες αριστεριστές που αλληλο-ψάχνονται να ρίξουν τις ευθύνες, σαν ρατσιστής. Φυσικά όπως εξελίχτηκε η κατάσταση, αποδείχτηκε ότι αυτοί που δεν αντιστάθηκαν στο παράλογο και έπαιξαν με τον ψευτοανθρωπισμό, ήταν κάποιοι βαλτοί αχυράνθρωποι που προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις αποσκοπώντας μόνο…πολιτικά οφέλη. Και αυτοί ήταν που έριχναν και έριχναν λάδι στην φωτιά, αλλά στο τέλος ανέδειξαν μόνο τον δικό τους ρατσισμό .
Σήμερα το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε, σαν να μας τιμώρησαν που αντισταθήκαμε, και το αποτέλεσμα είναι –βλέπε πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου- να έχει χαθεί πια ο έλεγχος. Αυτό το βλέπουμε, το αντιλαμβανόμαστε, το ζούμε και όπως είναι λογικό αλλά και φυσικό αναρωτιόμαστε που μπορεί να φτάσει τελικά αυτή η κατάσταση; Που μπορεί να υπάρχει το τέλος σε αυτό τον εισερχόμενο αχταρμά των δήθεν οικονομικών αποίκων.
Δεν θα καταπιαστώ αν στην κοινωνία μας αυξάνεται η εγκληματικότητα με όλους αυτούς που το ποινικό μητρώο τους είναι επτασφράγιστο μυστικό. Δεν θα καταπιαστώ αν η θρησκεία μας πολιοανακατεύεται, ούτε κι αν ο πληθυσμός μας αλλοιώνεται, αυτά ανήκουν σε πολύ ακραίες περιπτώσεις. Όμως θα πιαστώ με ένα θέμα που σχεδόν κανένα δεν ενδιαφέρει και κανείς δεν δίνει ευθείες απαντήσεις, λες και δεν τους αφορά.
- Πως ζούνε όλοι αυτοί που στοιβάζονται σε υπόγεια, σε μισογκρεμισμένα, σε τρώγλες και σπηλιές, 20-20 σε δωμάτια 3Χ3 ; Ποια είναι η υγιεινή τους κατάσταση ; Πως αντιμετωπίζουν τις αρρώστιες τους; Είναι υγιείς; Ήρθαν εδώ υγιείς;
- Ζούνε εδώ, ζούνε δίπλα μας, ζούνε ανάμεσα μας, άρα πρέπει να μας αφορά !!!
Είμαστε λοιπόν σε φάση κινδύνου και αυτό το γνωρίζουν άπαντες, συσκέψεις επί συσκέψεων, υπόλογων και μη, υπεύθυνων και ανεύθυνων, για να βρουν βέβαια όχι την οριστική λύση, αλλά την προσωρινή, που κακά τα ψέματα δεν είναι άλλη, από το να τους βάλουμε σε ένα λεωφορείο και απου φύγει –φύγει από την γειτονία μας. Το που θα πάνε ολίγον μας πειράζει, μακριά από το σπίτι μας και πέρα βρέχει. Φυσικά αυτό μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι υπόλογοι. Να τους διώξουν μακριά μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία τώρα που χρειάζεται κοιμάται, όπως κοιμάται και σε άλλα θέματα και φυσικά επικροτεί τις προσωρινές λύσεις, λες και έτσι λύνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα βέβαια δεν λύνεται, είναι πολυσύνθετο, απλά προσωρινά ….μεταφέρεται, σήμερα εδώ, αύριο στο Λαύριο, μεθαύριο στην Αμαλιάδα, στο Άργος, γενικά κάπου μέσα στη Ελλάδα, δημιουργώντας ένα λαθρομεταναστευτικό καραβάνι που κάνει εσωτερικό κύκλο αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς ως προς τον πληθυσμό του, αλλά και ως προς τις απαιτήσεις του πια . Πέρυσι ήταν 300, σήμερα είναι 800, αύριο 1500. Χθες λούφαζαν κρυπτόμενοι, σήμερα θέλουν χαρτιά, αύριο θα μας κλονίσουν συθέμελα εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια μας.
Το ξαναγράφω για μια ακόμα φορά ότι ουδείς είναι ρατσιστής σε αυτή την πόλη και αυτό φαίνεται καθημερινά, που παρόλο τον τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών, ουδείς έχει πειραχτεί, ουδείς έχει περιφρονηθεί. Ακόμα και η εκκλησία που τόσο είχε κατηγορηθεί πέρυσι είναι δίπλα τους όσο και όποτε μπορεί. Τα σχολεία, τα μαγαζιά αλλά και πολλές νοικοκυρές τους βοηθούν παρόλο τον φόβο που κατέχει ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας.
Όμως αυτοί που τους φέρνουν εδώ, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι που ξεκρύβονται μόνο για δηλώσεις στις τηλεοράσεις, αυτοί που τους γράφουν τα κείμενα και τους καθοδηγούν τι να λένε, ας τους μιλήσουν και λίγο για την υγιεινή και την καθαριότητα, ας τους μιλήσουν για την γενική καθαριότητα της πόλης που ζούνε, ας τους πούνε ότι η πρόσκαιρη κλεψιά δεν θα τους ξεπεινάσει, ας τους συμβουλέψουν ανθρώπινα. Γενικά αφού θέλουν να τους στέλνουν εδώ ας τους κάνουν ανθρώπους.
Έβλεπα τις προάλλες σε ντόπιο κανάλι κάποιο πολιτικάντη που με μένος υπερασπιζόταν τις καταστάσεις και σαν λαοπλάνος σύγκρινε το μεταναστευτικό κύμα της Ελλάδος προς την Αμερική (περίοδο 1890-1917) με την τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Ήμαρτον, όμως παρόλα αυτά κάποιοι τον άκουγαν, κανονικά θα έπρεπε να τον πετάξουν έξω από την πόρτα με τις κλωτσιές.
Έκανε τους λαθρομετανάστες, οικονομικούς μετανάστες, έκανε τους νόμιμα μέσω διακρατικών συμφωνιών εργαζόμενους, ίσους με τους παράνομα εισερχόμενους, τους χωρίς χαρτιά και χωρίς πατρίδα. Χωρίς πατρίδα γιατί αν τους πιάσουν μα μην ξέρουν που να τους απελάσουν!
Σαν Έλληνας και δει παντρεμένος με αλλοδαπή είμαι υπέρ της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών με την αποδοχή κάθε δημοσίου εγγράφου που αποδεικνύει την νόμιμη παρουσία τους στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι μια λογική που ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Το θέμα όμως που μας καίει περισσότερο είναι τι θα γίνουν αυτοί που δεν έχουν χαρτιά και αυτοί είναι πάνω από το 80% των μεταναστών, είναι σχεδόν όλοι αυτοί που βλέπουμε καταχείμωνο με κοντομάνικα και κοντά σορτσάκια στην γνωστή πλατεία μας, είναι όλοι αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να δουλέψουν, που δεν ενδιαφέρονται να νοικιάσουν.
Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν μια ακραία πολιτική, της μεταφοράς, αλλά απλά μια πιο ανθρώπινη ζωή και γι αυτούς αλλά και για μας.
Είμαστε λοιπόν σε φάση κινδύνου και αυτό το γνωρίζουν άπαντες, συσκέψεις επί συσκέψεων, υπόλογων και μη, υπεύθυνων και ανεύθυνων, για να βρουν βέβαια όχι την οριστική λύση, αλλά την προσωρινή, που κακά τα ψέματα δεν είναι άλλη, από το να τους βάλουμε σε ένα λεωφορείο και απου φύγει –φύγει από την γειτονία μας. Το που θα πάνε ολίγον μας πειράζει, μακριά από το σπίτι μας και πέρα βρέχει. Φυσικά αυτό μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι υπόλογοι. Να τους διώξουν μακριά μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία τώρα που χρειάζεται κοιμάται, όπως κοιμάται και σε άλλα θέματα και φυσικά επικροτεί τις προσωρινές λύσεις, λες και έτσι λύνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα βέβαια δεν λύνεται, είναι πολυσύνθετο, απλά προσωρινά ….μεταφέρεται, σήμερα εδώ, αύριο στο Λαύριο, μεθαύριο στην Αμαλιάδα, στο Άργος, γενικά κάπου μέσα στη Ελλάδα, δημιουργώντας ένα λαθρομεταναστευτικό καραβάνι που κάνει εσωτερικό κύκλο αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς ως προς τον πληθυσμό του, αλλά και ως προς τις απαιτήσεις του πια . Πέρυσι ήταν 300, σήμερα είναι 800, αύριο 1500. Χθες λούφαζαν κρυπτόμενοι, σήμερα θέλουν χαρτιά, αύριο θα μας κλονίσουν συθέμελα εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια μας.
Το ξαναγράφω για μια ακόμα φορά ότι ουδείς είναι ρατσιστής σε αυτή την πόλη και αυτό φαίνεται καθημερινά, που παρόλο τον τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών, ουδείς έχει πειραχτεί, ουδείς έχει περιφρονηθεί. Ακόμα και η εκκλησία που τόσο είχε κατηγορηθεί πέρυσι είναι δίπλα τους όσο και όποτε μπορεί. Τα σχολεία, τα μαγαζιά αλλά και πολλές νοικοκυρές τους βοηθούν παρόλο τον φόβο που κατέχει ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας.
Όμως αυτοί που τους φέρνουν εδώ, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι που ξεκρύβονται μόνο για δηλώσεις στις τηλεοράσεις, αυτοί που τους γράφουν τα κείμενα και τους καθοδηγούν τι να λένε, ας τους μιλήσουν και λίγο για την υγιεινή και την καθαριότητα, ας τους μιλήσουν για την γενική καθαριότητα της πόλης που ζούνε, ας τους πούνε ότι η πρόσκαιρη κλεψιά δεν θα τους ξεπεινάσει, ας τους συμβουλέψουν ανθρώπινα. Γενικά αφού θέλουν να τους στέλνουν εδώ ας τους κάνουν ανθρώπους.
Έβλεπα τις προάλλες σε ντόπιο κανάλι κάποιο πολιτικάντη που με μένος υπερασπιζόταν τις καταστάσεις και σαν λαοπλάνος σύγκρινε το μεταναστευτικό κύμα της Ελλάδος προς την Αμερική (περίοδο 1890-1917) με την τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Ήμαρτον, όμως παρόλα αυτά κάποιοι τον άκουγαν, κανονικά θα έπρεπε να τον πετάξουν έξω από την πόρτα με τις κλωτσιές.
Έκανε τους λαθρομετανάστες, οικονομικούς μετανάστες, έκανε τους νόμιμα μέσω διακρατικών συμφωνιών εργαζόμενους, ίσους με τους παράνομα εισερχόμενους, τους χωρίς χαρτιά και χωρίς πατρίδα. Χωρίς πατρίδα γιατί αν τους πιάσουν μα μην ξέρουν που να τους απελάσουν!
Σαν Έλληνας και δει παντρεμένος με αλλοδαπή είμαι υπέρ της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών με την αποδοχή κάθε δημοσίου εγγράφου που αποδεικνύει την νόμιμη παρουσία τους στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι μια λογική που ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Το θέμα όμως που μας καίει περισσότερο είναι τι θα γίνουν αυτοί που δεν έχουν χαρτιά και αυτοί είναι πάνω από το 80% των μεταναστών, είναι σχεδόν όλοι αυτοί που βλέπουμε καταχείμωνο με κοντομάνικα και κοντά σορτσάκια στην γνωστή πλατεία μας, είναι όλοι αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να δουλέψουν, που δεν ενδιαφέρονται να νοικιάσουν.
Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν μια ακραία πολιτική, της μεταφοράς, αλλά απλά μια πιο ανθρώπινη ζωή και γι αυτούς αλλά και για μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.