ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ

Το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο

Αυτές τις μέρες και εν μέσω πανδημίας, συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το αντι-περιβαλλοντικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, του οποίου οι διατάξεις πλήττουν καίρια τη βιοποικιλότητα, τη τοπικότητα και τη δημοκρατία.
Σε μια εποχή που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αναδεικνύει τη σύνδεση της πανδημίας και των ζωωνόσων  με τη μείωση της βιοποικιλότητας, του φυσικού περιβάλλοντος και τους κινδύνους για την ισορροπία στο πλανήτη, η κυβέρνηση επέλεξε να φέρει αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα στη Βουλή, που είναι σε καραντίνα όπως όλοι μας.
Το νομοσχέδιο που δικαίως, συνάντησε τη καθολική αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων και Όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ανάμεσα σε πολλά άλλα:
- Φέρνει τα πάνω κάτω στη περιβαλλοντική αδειοδότηση, καταργώντας στη πράξη κάθε ουσιαστικό έλεγχο, αλλά και στο χωροταξικό σχεδιασμό για χάρη «της ευελιξίας και της ανάδρασης»
- Βρίθει φωτογραφικών διατάξεων κυρίως στα 48 άρθρα που τέθηκαν στη διαβούλευση και ήρθαν τελευταία στιγμή στη Βουλή
- Ανοίγει τις πύλες για πλήρη ιδιωτικοποίηση βασικών αναπτυξιακών  εργαλείων όπως τα δίκτυα ενέργειας του ΑΔΜΗΕ
- Επιτρέπει την ανεξέλεγκτη αδειοδότηση των ΑΠΕ
Κεντρικό σημείο του νομοσχεδίου αποτελεί η κατάργηση των Φορέων Διαχείρησης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ) και η αντικατάστασή τους από μια υπουργοκεντρική Επιτροπή  Αθήνα. Μεταφέρει μηχανιστικά τα χωροταξικά εργαλεία του δομημένου περιβάλλοντος και στο φυσικό περιβάλλον, αντίθετα με τη διεθνή πρακτική. Φέρνει ξανά το ψευτοδίλημμα περιβάλλον ή ανάπτυξη, ενώ έχει αποδειχτεί ότι στιβαρή περιβαλλοντική νομοθεσία ευνοεί σοβαρές επενδύσεις αλλά όχι τις αρπαχτές.
Σε ότι αφορά το Νομό Χανίων το θέμα είναι ζωτικής σημασίας, εφόσον ο μισός περίπου νομός είναι περιοχή natura άρα το φυσικό περιβάλλον είναι η προίκα του νομού. Στο νομό μας εδώ και είκοσι χρόνια δραστηριοποιείται ο Φορέας Διαχείρισης  Σαμαριάς-Δυτικής Κρήτης. Ο Φορέας μέσα από αρκετές δυσκολίες κατάφερε να κατακτήσει σχέσεις εμπιστοσύνης  με τη τοπική κοινωνία, τη τοπική αυτοδιοίκηση, με τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους αλλά και τους επιχειρηματίες. Κατάφερε να προβάλλει ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, παράδειγμα για όλο το νομό.
Πρόσφατα ο νομός Χανίων απέκτησε  την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (Ε.Π.Μ.) του Ελαφονησιού, την οποία υπέγραψε ως υπουργός ο κ. Γιώργος Σταθάκης, αποτέλεσε προϊόν εξαντλητικής διαβούλευσης με τους κατοίκους της περιοχής, και όδευε προς υπογραφή Προεδρικού Διατάγματος.
Τώρα όλα βρίσκονται στον αέρα. Τοπικότητα στη Διαχείριση. κατακτήσεις του περιβαλλοντικού κινήματος, κατακτήσεις των τοπικών κοινωνιών, του επιστημονικού προσωπικού και των εργαζομένων με χρόνια εμπειρίας και προσφοράς, περιφρονούνται και απαξιώνονται από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη στο όνομα των όποιων επενδύσεων.
Για άλλη μια φορά το μοντέλο της δημοκρατικής αποκέντρωσης κι ανάπτυξης, προσκρούει στο αθηνοκεντρικό, υπουργοκεντρικό και τέλος επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη για τις εξυπηρετήσεις μικρών και μεγάλων συμφερόντων.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
Ενώνουμε τη φωνή μας:
- με τη φωνή των περιβαλλοντικών οργανώσεων
-των αποπεμπόμενων Φ.Δ.Π.Π. που ο υπουργός κ. Χατζιδάκης δε καταδέχτηκε να συναντήσει
     -με τους δημοκρατικούς πολίτες που ανησυχούν
με όλους όσους ονειρεύονται ένα μέλλον βιώσιμης ανάπτυξης σε επαφή με τη φύση. 
Οι καιροί εξάλλου επιβάλλουν να ξανασκεφτούμε τη Ζωή μας αλλιώς.
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΑΝΙΩΝ

ΣΚΟΤΙΔΙ ΗΤΑΝΕ ΣΥΝΤΕΚΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΑΜΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ

Δυο σεφήδες κτηνοτρόφοι στα ψηλά της Κισάμου, ο ντελικανής Πολιός κι ο μεσοκαιρίτης Ανέστης είχαν τα μιτάτα τους σιμά-σιμά.
   Ένα βραδύ ο Πολιός αναζητώντας ένα φουριάρικο, που είχε ξεκόψει από τα άλλα ωζά, πέρασε από το μιτάτο του Ανέστη και τον βρήκε να ξεκοκαλίζει ένα ριφάκι που σιγόβραζε στο τέντζερη.
-  Κάτσε γείτονα να πιεις μια κούπα κρασί.
-  Μα το ναι και θα την πιω.
Κούπα στην κούπα, μπουκιά στην μπουκιά, τελειώσανε το ρίφι, ήπιανε δυο μίστατα κρασί και τέλος πλήρεις ευθυμίας, έδωσαν τα χέρια να βαφτίσει ο Πολιός το αναμενόμενο τέκνο του Ανέστη.
 Κάνει να φύγει ο μουσαφίρης και βλέπει στο καλάμι απλωμένη την προβιά του ριφακιού και τα δυο αυτιά κομμένα σύριζα. Τα αυτιά όμως δεν είχαν την σαμά του γειτόνου αλλά την δική του.
-  Μπρε σύντεκνε Ανέστη, το ρίφι είναι από τα δικά μου ωζά:
-  Μα ήντα λες εδά σύντεκνε Πολιό;
-  Ότι σου λέω να γρικάς.
Κοιτάζουν την σαμά και πράγματι το ρίφι ήταν σημαδεμένο με τον τρόπο που σάμωνε τα ζωντανά του ο σύντεκνος Πολιός. Τι να πει ο Ανέστης; Αμήχανος ψελλίζει,
-   Σκοτίδι ήτανε σύντεκνε και την σαμά δεν είδα.
Θεία πρόνοια είχε φροντίσει και είχαν δώσει τα χέρια να βαφτίσει ο Πολιός το κοπέλι του Ανέστη και έτσι η οργή υπεχώρησε μπροστά στην μεγάλη φιλία που προοιώνιζε η συντεκνιά.
Η σχέση της οικογένειας του αναδεξιμιού με τον σύντεκνο, είναι μια σχέση που έχει σημαδέψει ζωηρά τον λαϊκό πολιτισμό της Κρήτης και εκφράζεται ιδιαίτερα έντονα στα ριζίτικα τραγούδια και τις μαντινάδες.
               « Εμήνυσε μου ο σύντεκνος παιδί να του βαφτίσω,
                  εμήνυσά του το κι εγώ με τον αμπασιαδόρο
                  Δεν το κατέεις σύντεκνε πως σ΄ εκκλησιά δεν μπαίνω;   
                  μη σε χωριό, μη σ΄ εκκλησιά, μήδε σε μοναστήρι;
                  Μα πάλι φέρετε μου το κάτω στον Αϊ Γιώργη»
Στο κατόπι, σφαχτά και πιλάφια, βώλοι καναβόχορτο, Κισσαμίτικο κρασί ......

ΤΡΕΙΣ ΚΑΜΑΡΕΣ: ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Γιάννης Μετζικώφ*

Ο Γιάννης με τον Γρηγόρη Βαλτινό 

Γεννήθηκα σ'ένα χωριό στην Κρήτη, φτωχό και απομονωμένο κοντά στους γκρεμούς της Γραμβούσας, δυτικά, εκεί που τελειώνει το νησί, όταν ο πατέρας μου, που ήταν χωροφύλακας πήρε μετάθεση απ τα Χανιά και πήγε εκεί με τη μάνα και τ αδέλφια μου. Η μάνα μου μιά ντελικάτη Αθηναία, δεν συμπάθησε ποτέ την Κρήτη και αυτό το καταλάβαινες στις παραπονεμένες ιστορίες για τα αλησμόνητα παιδικά της χρόνια και για τις αλλαγές που επακολούθησαν και βρέθηκε εδώ στην άκρη του ... κόσμου. Όμως εγώ, εκεί, στην άκρη του ...κόσμου πρωτογνώρισα τα σημάδια της καλλιτεχνικής δημιουργίας με ένα τρόπο εξαιρετικά άμεσο και οικείο, όταν ακόμα δεν ήξερα το εύρος της λαϊκής έκφρασης και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του κάθε τόπου, που αργότερα θα γίνουν ο τρόπος, η γραφή, το ύφος και η δύναμη κάθε καλλιτέχνη, που γεννιέται εκεί. Αν η τέχνη προχωράει μπροστά έχοντας στραμμένο το βλέμμα προς τα πίσω, τότε σίγουρα ποτέ δεν θα πάψω να κουβαλάω μέσα μου την Κρήτη της σκέψης και της μνήμης μου σε ότι κι αν κάνω. Μια μνήμη αχανής που είναι συγχρόνως η φύση μου, ο χώρος του μύχιου εαυτού μου, που από μόνη της τελικά προσδιορίζει το ποιος είμαι!
Εκεί λοιπόν, πολύ μικρός, ένοιωσα τα πρώτα γοητευτικά ερωτήματα πάνω στην έννοια της ομορφιάς και την ανάγκη να συμμετέχω σ' αυτή τη διαδικασία έστω και σαν παρατηρητής, ακριβώς γιατί η τέχνη με μια απ τις μορφές της γινόταν μες το ίδιο μου το σπίτι, την καταπιάνονταν οι άνθρωποι που γνώριζα και αγαπούσα, απαράλλαχτα ίδια, όπως γενιές αμέτρητες πριν απ αυτούς, σαν μια ανάγκη και η ανάγκη μας να εκφραστούμε γεννιέται μαζί μας, σαν το παιδάκι που πριν γράψει και μετρήσει, ζωγραφίζει. Καταπιάνεται με την τέχνη προσπαθώντας να προσδιορίσει τη θέση του, αντιμέτωπο με το θαύμα του κόσμου μέσα στον οποίο ήρθε και ζει!
Εκείνα τα μεταπολεμικά απογεύματα των μεγάλων ξενητεμών, μέσα από τις δροσερές αυλές που ήτανε γεμάτες ανθισμένους γαζοντενεκέδες, ήταν στο σπίτι μας μια φωτεινή κάμαρα που μαζεύονταν παρέες γυναικών ν αποσπερίσουνε, με τα κουσούνια στην ποδιά και πλέκανε τα φημισμένα κοπανέλια, αχειροποίητες δαντέλες, με σχέδια που έκρυβε η μιά απ την άλλη και που ποτέ δεν άπλωναν στο σπίτι τους ,μόνο τις φύλαγαν ευλαβικά μες τα συρτάρια , σαν νάτανε αταίριαστο το στόλισμα στην μίζερη, φτωχειά ζωή τους, και τάφηναν ανέγγιχτα για τα παιδιά τους, σαν ευχή για την καλύτερη ζωή, που ίσως τα περίμενε. Μέρες, ατέλειωτες ώρες, μήνες, ερχόταν ο χειμώνας για να τελειώσει αυτό που κράταγε η κάθε μία. Εκεί, πρώτη φορά εγώ, ένοιωσα πως ο χρόνος έχει άλλη σημασία και τρέχει αλλιώς μες τη δουλειά που αγαπάμε και πως το καλό αποτέλεσμα έχει το αντίτιμο μιάς ολόψυχης κατάθεσης του χρόνου σου. Πολλά χρόνια μετά, όταν ήμουν νεαρός, η Ειρήνη Παπά μου είπε μιά σπουδαία κουβέντα, που έχει μεγάλες διαστάσεις αν την αναλύσουμε γιατί έχει πάνω από όλα σχέση με τον χρόνο. Μου είπε΄ Όταν δουλεύεις στο θέατρο προσπάθησε να δουλεύεις όπως οι λαϊκοί τεχνίτες.
Η μάνα μου ήτανε μοδίστρα, η μάλλον δασκάλα που δίδασκε κοπτική, είχε τελειώσει εδώ στου Τσοπανέλλη και εκεί στην Κρήτη τις πηγαίναν τα κορίτσια τους για να τα μάθει ράψιμο. Ετσι εκεί στη δεύτερη κάμαρα, που είχε κι ένα βορεινό παράθυρο, έβαλε ένα πάγκο και μιά ακέφαλη κούκλα και στριφογυρίζανε όλες γύρω της καρφιτσώνοντας απάνω της ψαλιδισμένα χαρτιά με μεγάλη προσοχή. Σαυτή την κάμαρα γινότανε μεγάλο πηγαινέλα. Οι διαθέσεις αλλάζανε απο την μια στιγμή στην άλλη, πράγμα που έκανε δύσκολο να προσαρμόζω την παιδική μου συμπεριφορά παρά τα άγρια βλέμματα. Εφθανε σαν παράδειγμα η χήρα και βάραινε η ατμόσφαιρα. Κρύο νερό και λίγα λόγια, αναστεναγμοί και ψίθηροι, σιωπή και παρηγόριες, της βάζανε το μισοτελειωμένο μαύρο ρούχο και κάναν από σέβας πως πενθούσανε μαζί της όλες. Δεν πίστευα τα μάτια μου τι συμφορά μας βρήκε στα καλά καθούμενα. Για λίγο όμως. Γιατί σε λίγο όλα αλλάζανε, αφού ερχότανε η νύφη, μαντινάδες και συγχαρητήρια, άνοιγαν και θαυμάζανε το αγοραστό πανί, τα τούλια, τα υπονοούμενα, οι ευχές, οι σουμάδες, τα πνιχτά γέλια, μια άλλη εικόνα, ένα άλλο ρούχο, μιά άλλη παράσταση. Ενα μονόπρακτο κάθε φορά. Ενα φουστάνι φόρεσε ένας άνθρωπος και άλλαξε ο κόσμος όλος!
Πιο μέσα, πριν απ την πίσω αυλή, ήταν η τρίτη κάμαρα, η πιο μικρή, που μένανε δύο θειάδες μου, που είχανε εκεί τους αργαλειούς τους και υφαίνανε παραγγελίες σε όλη την περιοχή, πατανίες κόκκινες και μαύρες σκέτες η με σγουρά τριαντάφυλλα, κουσκουσεδένιες, απο μαλλιά που στρίβανε και βάφαν μοναχές τους, αγορασμένα με το ζύγι απ τους βοσκούς, Τώρα, στις μέρες μας, αν πάει κανένας στα βουνά την εποχή της κουράς, θα δει γεμάτες τις πλαγιές από μαλλιά πεταμένα, που τα σέρνει ο αέρας δω και κει, γιατί στις μέρες μας κανένας δεν υφαίνει πιά και οι άνθρωποι δεν τα χρειάζονται. Τότε όμως δεν ήταν έτσι! Στα δάχτυλα τους, είδα το βρώμικο μαλλί να μεταμορφώνεται σε λεπτότατη ίνα, και αμέτρητα, ζεματιστά μάτσα μαλλιών να κρέμονται στην πίσω αυλή και να στραγγίζουνε τα χρώματά τους, σαν μια απέραντη μάλλινη παλέτα , που θάπαιρναν και θα ζωγράφιζαν πάνω στις πατανίες, εκείνες τις λουλουδένιες τους γιρλάντες, που θα συντρόφευαν δοξαστικά τον έρωτα, στις φτωχές κάμαρες, τις γαμήλιες νύχτες. Οι θείες μου δεν ήταν καλλιτέχνες, δεν πήγανε ποτέ σχολείο και δεν έκαναν τίποτα πιο πολύ από αυτό που έκαναν οι κρητικές αιώνες τώρα. Κανένας δεν τους μίλησε για χρώμα και για σχέδιο. Δασκάλες ήταν οι προγόνισσες τους. Κι έτσι έμειναν σαν μια συνέχεια, για πάντα ευτυχισμένες στο περίκλειστο βασίλειο τους.
Το σπίτι μας δεν ήταν εργαστήριο. Ήταν το σπίτι που μέναμε, ολάνοιχτο χωρίς μυστικά. Ήταν ο τρόπος που ζούσαμε. Έτσι μεγάλωσα και έτσι νοιώθω ακόμα μέσα μου σαν να συνεχίζω κάτι, που ξεκινάει από αυτές τις παρωχημένες μνήμες και φτάνει ως τα θέατρα που μπαινοβγαίνω. Συχνά, όταν θυμηθώ μια λεπτομέρεια το ένα φέρνει το άλλο και ξαναέρχονται όλα μπροστά μου. Οι ήχοι, τα χρώματα, τα χέρια, τα γέλια, οι αποχωρισμοί, οι σιωπές, τα δάκρυα, τα φιλιά, τα πένθη, τα πρόσωπα, μέχρι που πέρασαν τα χρόνια και χάθηκαν όλα. Άνοιξε η πρώτη γούβα, μετά η άλλη, η άλλη, δεν έμεινε κανείς, πέθαναν όλοι με γαλήνη σε αγαπημένες αγκαλιές, βούλιαξε και το σπίτι, ερημιά, φτάσανε και οι τουρίστες, χτιστήκανε τα περιβόλια, γέμισε η Κρήτη ξενοδοχεία, αξιοποιηθήκαμε.
Χρόνια τώρα κάθε φορά που καταπιάνομαι με μια θεατρική παράσταση, ξέρω καλά που να τρέξω να ανασύρω ένα συναισθηματικά ουσιώδες στοιχείο σαν σημείο εκκίνησης αλλά και τρόπους, επεξεργασίες και τεχνικές που εφαρμόζω ακόμα. Νομίζω μέσα μου, σε μια σειρά εμπειριών και διδαγμάτων, που είναι για μένα τα ανεξίτηλα ίχνη μιας εξαιρετικά πλούσιας ζωής που έζησα κοντά σ' αυτούς τους ανθρώπους, έτσι όπως όλοι μας πρέπει να εννοούμε τον αληθινό πλούτο. Νομίζω πως οι απέραντοι κύκλοι της ανθρώπινης σκέψης θα επανέρχονται και πάντα εμείς θα μένουμε εκστατικοί μπροστά στα μεγαλοπρεπή της επιτεύγματα. Γιατί μόνο μ' αυτή την έννοια, τίποτα δεν πεθαίνει και τίποτα δεν χάνεται. Απλώς συνεχίζουμε.

*Η ομιλία που έγινε σχετικά με το θέατρο και τη λαϊκή παράδοση στο λύκειο των Ελληνίδων στις 13 Μαϊου 2014 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

"Το ελάχιστο που μπορούμε και οφείλουμε να κάνουμε είναι να βοηθάμε όταν χρειάζεται και εφόσον έχουμε τη δυνατότητα. Η κοινωνία τόσα χρόνια στηρίζει τις επιχειρήσεις μας, ο χανιώτικος λαός μας εμπιστεύεται και μας δίνει τη δύναμη να αναπτυσσόμαστε. Έτσι, κάνουμε το αυτονόητο σε αυτές τις δύσκολες ώρες: προσφέρουμε τα αυτοκίνητα μας στις υπηρεσίες του Δήμου προκειμένου να είναι σε θέση να στηρίξει τις δομές του.
Σας ευχαριστούμε και ταυτόχρονα απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους όσοι έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν όπως μπορούν!"
Γράφει στην σελίδα του ο Μιχάλης Μαυριδάκης μετά και την προσφορά και για όσο χρειαστεί, δυο αυτοκινήτων στο δήμο Κισάμου.

ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Προαιρετική θα είναι η επιστροφή των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου στα σχολεία τους. Σε αυτή την απόφαση συγκλίνουν οι αρμόδιοι, καθώς θεωρείται ότι αρκετοί γονείς θα φοβηθούν να στείλουν τα παιδιά στο σχολείο. Η έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων «κλειδώνει» σε ημερομηνία γύρω στις 20 Ιουνίου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής το επόμενο διάστημα οι διευθυντές θα κληθούν να καταγράψουν ποιοι μαθητές θα παρακολουθήσουν τα μαθήματα στην τάξη και ποιοι εξ αποστάσεως. Άλλωστε, όπως ανακοινώθηκε χθες υπάρχει πρόβλεψη για εξ αποστάσεως εκπαίδευση για τους μαθητές που έχουν κάποιο λόγο υγείας ή έχουν οικογενειακό μέλος που ανήκει σε ευπαθή ομάδα.
Με βάση τον αριθμό των μαθητών που θα επιλέξουν τα διά ζώσης μαθήματα, θα διαμορφωθεί η κατανομή τους στις αίθουσες κάθε σχολείου, ενώ δεν αποκλείεται και η εκ περιτροπής (ανά τάξη) προσέλευση.
Στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται οι απουσίες των μαθητών να καταγράφονται αλλά να μην προσμετρώνται.
Επίσης, θα αποφασιστεί πως θα γίνεται οι εξ αποστάσεως εκπαίδευση στη δεύτερη ομάδα παιδιών.
Δεν αποκλείεται επίσης, ανάλογα και με την πορεία της διδασκαλίας, η έναρξη του επόμενου σχολικού έτους να γίνει μία εβδομάδα νωρίτερα.
Πηγή: kathimerini.gr

Αν ισχύουν τα του δημοσιεύματος τότε εμείς εδώ στην Κίσαμο έχουμε ένα λόγο παραπάνω να μην γυρίσουν οι μαθητές στα σχολεία τους, μιας και το απογευματινό σχολείο ήταν πρόβλημα και για τους μαθητές αλλά και για τους καθηγητές. Ελπίζουμε βέβαια να λυθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα το πρόβλημα όχι των Νέων Λυκείων που δυστυχώς μετά απο 7 μήνες κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει, αλλά των προκάτ αιθουσών. 

Πάντως 1-2 καθηγητές που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες δήλωσαν ήδη στα παιδιά του ΓΕλ οτι δεν θα έλθουν στο σχολείο και θα κάνουν μάθημα εξ αποστάσεως....πράγμα που κάνει πολύ δύσκολη την συνέχεια της σχολικής χρονιάς.

Τώρα τα περί "της σφαγής" των υφυπουργών απο τον Κυριάκο .....καλό είναι να ανάβουμε κανένα κερί να μην φύγει ο "κυρ Βασίλης" γιατί μετά θα ψαχνόμαστε ποικιλοτρόπως....και στον Δήμο το ξέρουν το χαμπέρι και ξεροκαταπίνουν!!!!

11 του Μάη λένε θα μπει ξανά ο εργολάβος για το Μαύρο Μώλος... για να δούμε αν πετύχουμε κάποτε τουλάχιστον.... την ημερομηνία!!!

ΑΓΝΕΙΟΝ ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ

Ανατολικά από τον Μπάλο με το μονοπάτι να ξεκινάει λίγο πριν την καντίνα του Δήμου Κισάμου και στην ανατολική πλευρά του Ακρωτηρίου Γραμβούσας σώζονται ελάχιστα ερείπια της ρωμαϊκής πόλης του Αγνείου. Η περιοχή είναι δύσβατη σήμερα, το μονοπάτι σε κακή κατάσταση και οι περισσότεροι που επισκέπτονται την περιοχή (βοσκοί-κυνηγοί) πάνε με καραβάκι και μόνο κατά την γιορτή της μικρής εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Σώζων (Αι Σώστης) στις 7 του Σεπτέμβρη. Η παλιά εκκλησία που σίγουρα χρειάζεται μια προσπάθεια καθαρισμού, δηλώνει τι πέρασε στα χρόνια που ο χριστιανισμός δεν ήταν στα πάνω του... ανατολικά της δε έχει κτιστεί νέος ναός αφιερωμένος στον ίδιο Άγιο.
Στην περιοχή που τα διάσπαρτα αρχαία λείψανα δηλώνουν μικρή κατοίκηση απο τους Μινωικούς χρόνους ως και την Βενετοκρατία υπήρχε ιερό του Θεού Απόλλωνα που αναφέρεται στους Σταδιασμούς. (δεν έχει βρεθεί)

 Λόγω της ανύψωσης απο την μεριά αυτή της Κρήτης, λόγω του σεισμού του 365 μ.Χ κατά 6-9 μέτρα, σε πολλά σημεία φαίνονται οι αρχαίες δέστρες των πλοίων που άραζαν είτε για να προσφέρουν θυσία στο ναό ή για να αποφύγουν την κακοκαιρία. Η εκκλησία ήταν αγιογραφημένη αλλά δυστυχώς δεν έχει μείνει ούτε ίχνος και τα χαράγματα πάνω στις πέτρες είναι συγχρονα.

Παρά της κακής κατάστασης του μονοπατιού η θέα είναι μοναδική και κάνει την διαδρομή της μιας ώρας ευχάριστη. 

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Γαλουβάς Απρίλης 2020

ΜΕΙΩΣΗ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ...

Στο 82% έφθασε η μείωση των τροχαίων στην Κρήτη το πρώτο τετράμηνο του 2020 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2020.
Ως βασική αιτία φυσικά θεωρείται η καραντίνα που περιόρισε την κυκλοφορία στους δρόμους. Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του συλλόγου πρόληψης των τροχαίων Γιάννης Λιονάκης, με αφορμή το χθεσινό θανατηφόρο στην παραλιακή του Ηρακλείου:
"ΚΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!
Κρίμα που σήμερα είχαμε τον τέταρτο (4ο)! νεκρό της χρονιάς. Απίστευτο όμως σε σχέση με τους 22 νεκρούς του 2019 μέχρι την ίδια μέρα σαν σήμερα. Μείωση 82%. Μακάρι να συνεχιστεί γιατί έρχεται από την 16η Αυγούστου του 2019..
Από μεθαύριο που θα αρχίσουμε να βγαίνουμε στους δρόμους μην τρελαθούμε. Το νου μας να διαφυλάξουμε αυτό που έχουμε φέτος !!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ!!"

Φυσικά στην ανάρτηση του Γιάννη Λιονάκη δεν λείπει και η Κίσαμος με την παραπάνω φωτογραφία απο τα Νοπήγεια, του πιο επικίνδυνου κομματιού στην περιοχή μας, με τις τόσες πολλές υποσχέσεις που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια οτι θα φτιαχτεί...
Ας ελπίσουμε οτι κάτι θα γίνει και εδώ....

ΤΟΠΟΛΙΑ 2020

Τοπόλια, ένα πανέμορφο χωριό απο τα μεγαλύτερα του Δήμου μας κάποτε με τεράστια ιστορία, σήμερα έχει και δεν έχει 150 κατοίκους με τον χρόνο να το έχει σημαδέψει επικίνδυνα, όπως άλλωστε όλα τα χωριά της Επαρχίας μας. 
 -Ταχυδρομείο, Τηλεγραφείο, Αστυνομικός Σταθμός, Δημ. Σχολείο, Νηπιαγωγείο, Ενοριακό Κέντρο, Βιβλιοθήκη, μαγαζιά και εργαστήρια και μικρές εργοστασιακές μονάδες...είχε ζωή κάποτε. 
Σήμερα κάτι πάει να κουνηθεί με τους νέους του χωριού και με την τον πολιτιστικό περιβαλλοντικό σύλλογο, που έχει ξεκινήσει να αναδεικνύει να συντηρεί, όσο μπορεί βέβαια, τα πολλά αξιοθέατα που έχει το καταπράσινο χωριό του Τυφλού ποταμού. 

 Ο χώρος του Δημοτικού σχολείου αλλάζει όψη και σίγουρα θα γίνει τόπος συνάντησης αλλά και εκδηλώσεων στο μέλλον. Δυο παλιές φάμπρικες μια στο κάτω χωριό και άλλη μια στο Απανωχώρι μπήκαν στο πρόγραμμα για να αναδειχτούν. Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά σημεία και μέρη που χρειάζονται την προσοχή, όχι μόνο της κοινότητας αλλά και του Δήμου Κισάμου, που μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στην αναστήλωση της βρύσης μέσα στο σπίτι του Περίδη, το Τηλεγραφείο (πάνω φώτο) που θα μπορούσε να γίνει πρότυπο Μουσείο μιας και δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο σε ολάκερη την Κρήτη, η βενετσιάνικη γέφυρα στου Βάρδα.

Τα Τοπόλια είναι ίσως το μόνο χωριό που έχει ακόμα τόσα πολλά στενά δρομάκια και καλντερίμια βατά ακόμα, κάλλιστα μπορεί να γίνει ένα κέντρο εξορμήσεων για τις γύρω ομορφιές μιας και βρίσκεται στο μέσον μιας ενδιαφέρουσας περιοχής με το Νησί, Κατσοματάδω, Αγιά Σοφιά, Μηλιά, Αγκυριάννης, το περίφημο Τοπολιανό φαράγγι με την σήραγγα του να αποτελούν σημεία αναφοράς. Απλά χρειάζεται την προσοχή μας....και την βοήθεια όλων μας.

ΚΑΘΙΣΤΕ ΗΣΥΧΑ

«Ο καθένας είναι ένοχος για όλα και απέναντι σε όλους», θα πει ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι, με το στόμα του γέροντα Ζωσιμά.
Υπερβολικός και παράλογος ο λόγος αυτός θα απαντήσει η προσβεβλημένη λογική μας, ο… «εξωτερικός» νους, ο οποίος θέλει τα πάντα να ερμηνεύει και να εξηγεί, σύμφωνα με το πεπερασμένο όριο του.
Νους που μοιάζει σαν όλους εκείνους της εποχής του Χριστού, οι οποίοι λίγο πριν το Πάθος Τον ενέπαιζαν και Τον ειρωνευόταν, λέγοντας: «άλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι» (Ματθ. 27,42), μη μπορώντας και η δική τους λογική να κατανοήσει ότι αυτοί οι…. «άλλοι», είναι ο Ίδιος ο Χριστός.
Και πως όταν ο Χριστός έσωζε και σώζει τους.. «άλλους», ελευθερώνοντας τους, ελευθερώνοντας μας, από τα δεσμά του θανάτου και της αμαρτίας, σώζει τον εαυτό Του.
Καθώς οι.. «άλλοι» είναι Εκείνος. Για τούτο και στις μέρες μας βλέπουμε να μην μπορεί να γίνει κατανοητό ούτε αποδεκτό από πολλούς η αλήθεια πως, σε ότι αφορά την πίστη, ο πιο θανατηφόρος ιός είναι να ζει ο πιστός μακριά από το Θεό.
Να στερείται δηλ. την Θεοκοινωνία, η οποία βιώνεται ως τρόπος και στάση ζωής και κορυφώνεται δια του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, της Θείας Κοινωνίας.
Μυστήριο δια του οποίου ο πιστός γίνεται «σύσσωμος και σύναιμος» Χριστού. «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου του αίμα, εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιω. 6,56). Ταυτόχρονα δε, ο πιστός, ενώνεται και με τους εν Χριστώ αδελφούς του.
«Ίνα πάντες εν ώσιν». Αυτή η ενότητα πραγματώνεται μόνο εντός του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
«Δύσκολα πράγματα», ανταπαντά η λογική, ο.. «εξωτερικός» νους. «Δεν βλέπεις τι γίνεται στις μέρες μας με το θέμα της Θείας Κοινωνίας; Με την Θεία Ευχαριστία;
Όλο αυτό τον πόλεμο και την επιχειρηματολογία»; Θα συμφωνήσω με την φωνή της λογικής, ότι δηλ. και στους καιρούς μας ο Χριστός, η πίστη, είναι «σημείον αντιλεγόμενον».
Πότε δεν ήταν εξάλλου; Όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας και κυρίως από όσους δεν θέλουν η δεν μπορούν να γευθούν αυτής της… «άλλης λογικής», δηλ. της πίστης, η οποία δεν καταργεί την λογική αλλά την υπερβαίνει.
Χρειάζεται, νομίζω, όλοι μας κατ΄ αρχήν, να προσλάβουμε ένα κυρίαρχο μήνυμα από αυτό τον ιό, την λοιμική νόσο εννοώ. Ποιο; «Ταπεινωθείτε», «καθίστε ήσυχοι», «σας ενέπαιξα και σας απογύμνωσα».
Φωνάζει και κραυγάζει τι; Ένα αόρατο είδος μήκους 90 έως 100 δισεκατομμυριοστών του μέτρου, κατά τους επιστήμονες.
Δηλαδή, για να γίνει πιο κατανοητό, χρειάζονται από 30.000 έως 75.000 κορωνοϊοί στην σειρά για να φτάσουν το 1 εκατοστό (cm) του μέτρου!
Αυτό λοιπόν το αόρατο είδος ταπείνωσε και ευτέλισε τους ισχυρούς της γης, την ανθρώπινη παντοδυναμία. Χαστούκισε και απογύμνωσε την ανθρώπινη έπαρση και αλαζονεία. Καθήλωσε ένα ολόκληρο κόσμο! Διέσπειρε τον φόβο, τον τρόμο και τον πανικό!
Εις ότι αφορά δε τα καθ΄ ημάς, τα εκκλησιαστικά: Ταπείνωσε όχι μόνο την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και κάθε είδους Θρησκεία. Σε Ανατολή και Δύση, Βορά και Νότο. Δίχασε.
Οδήγησε σε προφητολογίες, συνωμοσίες. Γίναμε όλοι τιμητές των άλλων. Κριτές των πάντων.
Κάποιοι, εκ του ασφαλούς, δικάσαμε και καταδικάσαμε τους άλλους. Σαν να βαλθήκαμε να διαρρήξουμε τον άραφο χιτώνα του Κύριου.
Μέσα δε σε όλα αυτά, εμπαίχθηκε η πίστη. Λοιδορήθηκε. Όχι μόνο απαξιώθηκε ακόμα και αυτό το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, αλλά θεωρήθηκε αιτία του κακού! «…οφείλουν να πάρουν δημόσια μια ξεκάθαρη θέση και να μη θυσιάζουν τη Δημόσια Υγεία στο βωμό του πολιτικού κόστους.
Συμφωνούν ότι η Θεία Κοινωνία δεν εγκυμονεί κινδύνους μετάδοσης του κορωνοϊού»; ερωτάται η Κυβέρνηση! «Συμφωνεί ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση ότι ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται με τη Θεία Κοινωνία»;
Άλλη ερώτηση! Αναδύθηκε δηλαδή ένας ιδιότυπος ρατσισμός, ίσως πιο επικίνδυνος από τον ίδιο τον ιό! Σαν ο Πρωθυπουργός της Χώρα να είναι υπεύθυνος για τα μυστήρια της Εκκλησίας!
Μοιάζει σαν να μην υπάρχει, τελικά, διάθεση από κανένα μας να συνειδητοποιήσει το μήνυμα του ιού! «Καθίστε ήσυχα», «ταπεινωθείτε», φωνάζει αλλά κανείς μας δεν ακούει! Έτσι λοιπόν συνεχίζεται το …. γαϊτανάκι.
«Προφανώς και ο ιός μεταδίδεται με την Θεία Κοινωνία»!, δηλώνουν. «Ντρέπομαι για τη Γιαμαρέλλου που ενώ ξέρει γράμματα λέει αυτά που λέει»!
Ποια είναι η.. «Γιαμαρέλλου»; Για όσους δεν την γνωρίζουν πρόκειται για κορυφαία επιστήμονα στο είδος της. Καθηγήτρια Παθολογίας Λοιμώξεων του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της επιτροπής επιστημόνων για τη διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα.
Τι είπε; Το αυτονόητο για όσους έχουν μέσα τους πίστη και φόβο Θεού! "… το θέμα δεν είναι επιστημονικό, είναι καθαρά θεολογικό.
Όποιος πιστεύει στα Θεία Μυστήρια και ότι με τη Θεία Κοινωνία λαμβάνει μόνο Σώμα και Αίμα Χριστού, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Εγώ προσωπικά θα προσπαθήσω να κοινωνήσω από την πρώτη Κυριακή που θα επιτρέπεται". «Όνειδος» και «ντροπή» λοιπόν το ότι τόλμησε να ομολογήσει την πίστη της! Γιατί περί ομολογίας πίστεως πρόκειται!
«Επιστημονικά γνωρίζουμε και υπάρχουν οδηγίες του ευρωπαϊκού οργανισμού για την πρόληψη των νοσημάτων πως σε περιόδους επιθυμίας δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το ίδιο ποτήρι και το ίδιο κουτάλι με άλλους ανθρώπους.
Παρόλα αυτά η Θεία Μετάληψη είναι καθαρά λειτουργικό ζήτημα της Εκκλησίας και δεν έχουν ληφθεί ακόμα αποφάσεις από την πολιτική ηγεσία, ούτε υπάρχει εισήγηση από την επιστημονική επιτροπή», δηλώνει σε συνέντευξη του έτερο επίσης κορυφαίο μέλος της επιστημονικής κοινότητας, το οποίο όμως είχε την διάκριση να συμπληρώσει: «Φαντάζομαι όμως ότι θα αφεθεί στην διακριτική ευχέρεια της Εκκλησίας και των πιστών».
Ερωτηθείσα δε η κα Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων περί του θέματος, δήλωσε: «δεν υπεισερχόμαστε σε θέματα πίστης, οι ειδικοί έχουν τοποθετηθεί για τους τρόπους μετάδοσης του ιού και αυτοί περιλαμβάνουν και το σάλιο».
Χαιρόμεθα που οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι για την σωματική μας υγεία και τους οφείλουμε ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες πολλές, χαιρόμεθα που θέτουν όριο και διαχωρίζουν την δική τους ευθύνη από αυτή της Εκκλησίας. Διαχωρίζουν δηλ. «το ίδιο ποτήρι και το ίδιο κουτάλι», από την Θεία Κοινωνία.
Καθώς το θέμα της Θείας Ευχαριστίας δεν είναι υπόθεσις καμίας «επιστημονικής κοινότητας», και καμίας «πολιτικής ηγεσίας». Αλλοίμονο, εξάλλου, εάν η Εκκλησία περιμένει από την επιστημονική κοινότητα «οδηγίες» περί του θέματος της Θείας Κοινωνίας!
Η πίστις είναι υπόθεσις της εκκλησιαστικής κοινότητας. Δεν υπόκειται ούτε στα.. «δικαιώματα», ούτε στις.. «υποχρεώσεις» του πολίτη, σε σχέση με το Κράτος του. Εις ότι αφορά δε τα θέματα της πίστεως, ο πιστός λογοδοτεί και αναφέρεται εις την Εκκλησία του και όχι στην «επιστημονική κοινότητα».
Όσοι λοιπόν καλούν την Εκκλησία να… «αναθεωρήσει κάποια πράγματα» και μιλούν για «επικινδυνότητα από την Θεία Κοινωνία», σώφρων είναι οι ίδιοι να.. «αναθεωρήσουν» τις θέσεις και απόψεις του εις ότι αφορά τα θέματα της πίστεως ή, εάν δεν το επιθυμούν, τότε να μην εμπλέκονται σε θέματα που αφορούν την πίστη.
«Καθίστε ήσυχα» ισχύει όχι μόνο για την Εκκλησία που όλο αυτό το διάστημα, εν ταπεινώση πολύ, υπέμεινε και υπόμεινε «τον κόλαφο», «τους ραπισμούς» και τους «εμπαιγμούς».
Το.. «καθίστε ήσυχα» ισχύει και για όλους εκείνους που μοιάζει σαν να βρήκαν ευκαιρία να θέσουν την Εκκλησία στο περιθώριο της κοινωνίας. Σαν η Εκκλησία να είναι η αιτία και πηγή του κακού!
Αδειάσαμε τις ψυχές των ανθρώπων μας από πίστη, ελπίδα και Θεό και μοιάζουμε σαν «νεκροί χωρίς τάφο» (Σαρτρ).
Ένας στους τέσσερις θανάτους από ναρκωτικά αφορά νέους ηλικίας 15-19 ετών, σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΘΕΑ.
Τι και ποιος να φταίει άραγε που άδειασαν οι ψυχές των νέων μας από ελπίδα, πίστη και ιδανικά και αναζητούν να τις γεμίσουν από.. υποκατάστατα που οδηγούν στον θάνατο;
Ας ταπεινωθούμε όλοι μας λοιπόν ας «καθίσουμε ήσυχα» και ας συνειδητοποιήσουμε πως.. «ο καθένας μας είναι ένοχος για όλα και απέναντι σε όλους». Αυτές τις δύσκολες ώρες για την Χώρα μας και την παγκόσμια κοινότητα είναι πολυτέλεια οι διαξιφισμοί, αντιπαλότητες και διαχωρισμοί.
Ας έχει ο καθένας μας (Πρόσωπα και Φορείς) γνώση και επίγνωση των ορίων και των ευθυνών του και ας γίνει σεβαστή η εσωτερική ανάγκη της πλειονοψηφίας ενός λαού, ο οποίος ευρίσκεται σε πνευματική λιμοκτονία, καθώς στερείται όλο αυτό το διάστημα της συμμετοχής του εις την λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας του, την Οποία πιστεύει και εμπιστεύεται.
Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος

Ο ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛΗΣ

Το καφενείο του χωριού, ήταν ένα δωμάτιο απλό. Στο ταβάνι σχίζες ελιάς συγκρατούν καλάμια και εκείνα με την σειρά τους φύκια και βούρλα που συγκρατούν την λεπίδα. Ενίοτε, όχι σπάνια, στάζει. Ένα τζάκι δεξιά στο βάθος κι αριστερά ο πάγκος με τα μπουκάλια τα ποτά αραδιασμένα πάνω του. Λεμονάδα, πορτοκαλάδα, σουμάδα, τσικουδιά, ούζο, κονιάκ, χαρουπία. Ένα βάζο με γλυκό βανίλια, άλλο ένα με αλατσολιές και ένα με πασατέμπο. Πίσω ένα κλειστό ράφι με τα τσιγάρα, τα σπίρτα και το ραδιόφωνο. Ένα τάβλι, μια δυο τράπουλες και οι τσόχες για το χαρτοπαίγνιο. Στο βάθος το τεζιάκι με τα μπρίκια και τα σύνεργα του καφέ, που ψηνόταν στην χόβολη. Ο καφετζής έσπρωχνε το μπρίκι του καφέ πάνω στην στάχτη που άφηνε η σπίθα, κάνοντας μικρά τούνελ, ώστε η θερμοκρασία να διαχέεται σ΄ όλο το σώμα του καφέ. Φλυντζάνια, ποτήρια, πιατάκια και κουταλάκια του γλυκού.

Στους τοίχους η φωτογραφία του Βενιζέλου, ο χάρτης της Ελλάδας, η διαφήμιση της μπύρας Φιξ με τους τσολιάδες που τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και μια ανακοίνωση της κοινότητας για την κατανομή της προσωπικής εργασίας κάποιου απροσδιόριστου, από το ξεθώριασμα, έτους.

Ένας κορνιζωμένος καθρέπτης ξεφτισμένος στις άκρες από την υγρασία και στο περιθώριο στερεωμένες φωτογραφίες του φαντάρου γιου, της κόρης με τον γαμπρό, τα εγγόνια, φίλους. Απέναντι μια λιθογραφία. Ο πωλών της μετρητοίς, ένας στρουμπουλός κύριος, με το χρηματοκιβώτιο δίπλα του να ξεχειλίζει λεφτά και ο πωλών επί πιστώσει, ένας λιπόσαρκος απελπισμένος, με τον μπεζαχτά του ανοιχτό αραχνιασμένο και άδειο, παιδική χαρά για τα ποντίκια που μπαινόβγαιναν ανενόχλητα. Στην οροφή ένα λουξ για τις ώρες που δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα.

Λιγοστές καρέκλες και σιδερένια τραπεζάκια .....

Ο ΝΕΟΣ ΚΙΣΣΑΜΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ Γ' ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ

Αναστέλλεται οριστικά, λόγω των συνθηκών που προέκυψαν από την εξάπλωση του covid-19 και των μέτρων περιορισμού της επέκτασης του, η διεξαγωγή όλων των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων και κυπέλλου ευθύνης διοργάνωσης των Ε.Π.Σ., καθώς και της Γ’ Εθνικής κατηγορίας της Ε.Π.Ο., περιόδου 2019-20. Για όλες τις εθνικές και τοπικές ερασιτεχνικές κατηγορίες επικυρώνονται οι βαθμολογίες ως έχουν την ημερομηνία διακοπής των πρωταθλημάτων.
1 Νέος Κισσαμικός     37
2 Άρης Βουκολιών 35
3 Δάφνη         33
4 Νέοι Μινωταύρου 30

Αν και δεν το είχε ανάγκη, αν και έδειξε απο την αρχή ποιος είναι το αφεντικό στην κατηγορία, εντούτοις λόγω της πανδημίας χρίζεται πρωταθλητής ο Νέος Κισσαμικός λίγο πριν το τέλος. 
 Είναι στο χέρι μας να προστατέψουμε τα παιδιά αυτά μιας και όλα είναι ντόπια και ας μας γίνουν μάθημα οι λογικές του παρελθόντος. 
Θερμά συγχαρητήρια στην Διοίκηση, στον πρόεδρο κ Αντώνη Σταθόπουλο, στους  προπονητές κ. Πελέκη, Σημαντηράκη Γιώργο, Μπατιστάκη Θοδωρή και φυσικά στους ποδοσφαιριστές που έκαναν τεράστια προσπάθεια να δείξουν οτι το Κισαμίτικο ποδόσφαιρο υπάρχει ακόμα.

ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΟΥΣΙΑ

Επανέρχομαι στο θέμα του κυκλοφοριακού στην πόλη μας που όπως είδα είχε μεγάλη απήχηση και αρκετοί έγραψαν μέσα σε αυτήν την σελίδα τα σχόλια τους. Η αλήθεια είναι οτι τα τελευταία 30 χρόνια παρακαλάω την εκάστοτε δημοτική αρχή να κάνει μια συγκοινωνιακή μελέτη, μια μελέτη που δεν θα χωρά αμφισβήτηση απο κανένα, αφού δεν θα υπάρχει ο παράγοντας της μικροπολιτικής που εφαρμόζεται κάθε τόσο (κάθε τετραετία) στο τόπο μας. Φέτος άκουσα απο επίσημα χείλη οτι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό στην πόλη μας, μιας και έχουμε προβλήματα στο σχέδιο πόλης και δεν μπορούμε να κάνουμε μια ολοκληρωμένη μελέτη επί του θέματος. Δηλαδή μιας και το σχέδιο πόλης δεν θα λυθεί ποτέ, (έλλειψη χρημάτων) ούτε και το κυκλοφοριακό θα λυθεί ποτέ!!
 - Απεναντίας όμως έχουμε την καλή θέληση εμείς να κάνουμε την δουλειά του συγκοινωνιολόγου καταθέτοντας τις ιδέες μας, αυτοσχεδιάζοντας όλες τις φορές,  ..μάλιστα άφοβα, ακόμα κι αν έχουν αποτύχει όλες οι προσπάθειες μας για να σώσουμε την κατάσταση!! Φυσικά και δεν είναι κακό να πεις τις ιδέες σου, το θέμα όμως δεν αφορά μια μικρή πλατεία, ένα δρόμο, ένα πεζοδρόμιο, μια μονοδρόμηση αφορά όλη την πόλη μιας και μια μικρή ρύθμιση, ή μια παρέμβαση δημιουργεί πρόβλημα κάπου αλλού. Οι συγκοινωνιολόγοι λένε... "Αν προσπαθείς να σηκώσεις το τελευταίο κομμάτι του ντόμινο αυτό θα ξαναπέσει, το σωστό είναι να το στήσεις από την αρχή". Για τον λόγο αυτό χρειαζόμαστε τον συγκοινωνιολόγο, αυτός θα μας πει τι πρέπει να κάνουμε, πως πρέπει να το κάνουμε και γιατί... όλα τα υπόλοιπα είναι για να περνά η ώρα, να κάνουμε τις επαφές μας, να ζητούμε τις γνώμες των άλλων ώστε προφορικά και με λίγη πονηριά να λύσουμε ένα θέμα που χρονίζει...
Θα μου πεις για το χάλι αυτό φταίει μόνο η Δημοτική αρχή; Όχι βέβαια αλλά έχει το μεγαλύτερο μερίδιο μιας και αυτή μας υποσχέθηκε οτι θα λύσει το πρόβλημα... φυσικά της αναγνωρίζουμε την προσπάθεια, αλλά το θέμα είναι ότι η προσπάθεια δεν φτάνει πάντα για να λύσεις ένα πρόβλημα που χρειάζεται τον..ειδικό του. 
Τελικά μήπως να κάνουν έρανο όλα τα μαγαζιά (Εμπορικός σύλλογος) και να αναθέσουν αυτά την μελέτη σε κάποιο γραφείο;... Δεν καταλαβαίνω που κολλάει η δημοτική αρχή στο θέμα αυτό και δεν αναθέτει έστω για τα μάτια του κόσμου μια συγκοινωνιακή μελέτη; Ποιο είναι το πρόβλημα που δεν το βλέπουμε εμείς; 

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Έπιασε τεράστιο λαγοκέφαλο ψαράς στην Κίσαμο.

Σε λίγο καιρό μόνο λαγοκέφαλοι θα υπάρχουν στα νερά μας, μάλιστα όπως φαίνεται και στην φωτογραφία μεγαλώνουν "επικίνδυνα", και όσο δεν λαμβάνονται μέτρα αντιμετώπισης της εξάπλωσης του τόσο η κατάσταση χειροτερεύει, λένε οι ψαράδες. 

ΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ "ΕΚΤΡΩΜΑ"

Το νομοσχέδιο για τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που προωθεί, εν μέσω «καραντίνας», το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα ήταν σωστό να αναφερόταν ως «μνημείο οπισθοδρόμησης, αναχρονισμού της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και εξυπηρέτησης συμφερόντων». Δεν είναι τυχαίες οι έντονες αντιδράσεις από φορείς, πολίτες και το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων, σε όλη τη χώρα. 
Τι επιχειρείται εν έτη 2020; Ουσιαστικά να γυρίσουμε σαράντα και πλέον χρόνια πίσω, όταν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε ο καλός νόμος 1650/86.
Είναι αξιοσημείωτο ότι με το αρχικό κείμενο που είχε κατατεθεί επιτρέπονταν, μεταξύ άλλων, οι εξορύξεις σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές ακόμα και μέσα στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών, όπως, για παράδειγμα, ο Εθνικός Δρυμός Λευκών Ορέων (φαράγγι Σαμαριάς).
Ευτυχώς, μετά την καθολική αντίδραση από φορείς και ενεργούς πολίτες ο αρμόδιος Υπουργός αναγκάστηκε να αποσύρει το συγκεκριμένο άρθρο.
Ο ίδιος Υπουργός που ενέκρινε 3 ερευνητικές (ακολουθούν άλλες 10) στην περιοχή Στόμιο - Προφήτης Ηλίας στην περιοχή της Χρυσοσκαλίτισσας Κισάμου!
Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης μεταξύ άλλων:
• Έρευνα για υδρογονάνθρακες σε δημοτική γη χωρίς άδεια από τον Δήμο. (Η δημοκρατία στα καλύτερά της!)
• Εναπόθεση εξορυκτικών αποβλήτων χωρίς άδεια.
• Αναστολή επ’ αόριστον της διαδικασίας ανάρτησης Δασικών Χαρτών (διαδικασίας χρηματοδοτούμενης από την Ε.Ε.). 
• Κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης, που είναι γνωμοδοτικοί ανεξάρτητοι αποκεντρωμένοι επιστημονικοί φορείς σε επίπεδο περιφερειών και νομών, με εκπροσώπηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και τι κάνουν, εκείνοι που μιλούν υπέρ της αποκέντρωσης και των ανεξαρτήτων Αρχών; Δημιουργούν ένα «έκτρωμα», με έδρα την Αθήνα, ελεγχόμενο πλήρως από τον εκάστοτε Υπουργό. Αυτό και αν είναι δημοκρατία. Αυτό και αν είναι αποκέντρωση.
Την ίδια ώρα, υποστηρίζουν ψευδώς ότι δήθεν έτσι γίνεται στην Ευρώπη. Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Ατυχώς για τα κυβερνητικά στελέχη που τάσσονται υπέρ του συγκεκριμένου νομοσχέδιου, τα πράγματα δεν γίνονται έτσι στην Ευρώπη. Όλες οι σύγχρονες χώρες έχουν Δασολόγιο και Δασικούς Χάρτες, έχουν Κτηματολόγιο, έχουν Χωροταξικό Σχεδιασμό. Έχουν, δηλαδή, θεσμοθετημένους κανόνες, που καθορίζουν με ακρίβεια το πλαίσιο της λειτουργίας της κοινωνίας και των επενδύσεων, δημιουργώντας ένα σαφές κοινωνικό και αναπτυξιακό περιβάλλον για τους πολίτες, αλλά και για μικρούς και μεγάλους επενδυτές.
Σε μία χώρα, ωστόσο, που το πλαίσιο δεν είναι πλήρως οριοθετημένο και θεσμοθετημένο επαρκώς, με τη γραφειοκρατία να κυριαρχεί, ενίοτε και το «γρηγορόσημο» και την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, όταν απαιτείται, να αποτελεί τροχοπέδη για τις όποιες υγιείς αναπτυξιακές - επενδυτικές πρωτοβουλίες, εξαιτίας της πολυετούς αναμονής έκδοσης τελεσίδικης απόφασης, είναι σαφές ότι μεγάλες υγιείς επενδύσεις, δεν θα πραγματοποιηθούν, όσο και αν μειώσουν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα ασφαλιστικά και τα εργασιακά δικαιώματα. 
Είναι φανερό ότι με αυτά που κάνουν η ανεργία, που με τόσο κόπο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε, να τη μειώσει στο 18%, θα ξανανέβει σε νούμερα πολύ παραπάνω από το 28%, που είχαν παραδώσει στις αρχές του 2015. 
Είναι βέβαιο ότι πέρα από την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την αναπτυξιακή απαξίωση η χώρα θα συρθεί σε δικαστικές περιπέτειες σε καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και, επιβολή προστίμων πολλών εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι φορολογούμενοι πολίτες.
Ας μην ξεχνάμε ότι κατά το διάστημα των προηγούμενων διακυβερνήσεών τους, είχαμε καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεκάδες φορές για παραβίαση κοινοτικής νομοθεσίας. Τα περί εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, που υποστηρίζει ο Υπουργός, μόνο θυμηδία προκαλούν.
Η αλήθεια είναι ότι η Ε.Ε. και τα κράτη μέλη, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, έχουν ψηφίσει συγκεκριμένες πολιτικές, που προβλέπουν ότι μέχρι το 2050 η ενωμένη Ευρώπη θα έχει πλήρως απεξαρτηθεί από τους εξορυσσόμενους υδρογονάνθρακες και αυτοί πρότειναν εξορύξεις ακόμα και εντός του πυρήνα των εθνικών δρυμών.
Συνεχίζουν, δηλαδή, το καταστροφικό τους έργο, αδιαφορώντας για την κοινωνία και τις επιπτώσεις στις ζωές όλων μας. Δυστυχώς, δεν έχουν αλλάξει…
Μιχάλης Χαιρετάκης 
Υποψήφιος Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ν.Χανίων

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΛΟΓΕΡΗ-ΜΥΛΩΝΑΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΨΙΑ ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Την Πέμπτη 30 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Αντιπεριφερειάρχη Χανίων Νίκου Καλογερή και του Δημάρχου Κισάμου Γιώργου Μυλωνάκη, παρουσία Αντιδημάρχων και στελεχών του δήμου και της Αντιπεριφέρειας. 
Στα πλαίσια της συνάντησης, πραγματοποιήθηκε αυτοψία σε τμήματα του επαρχιακού δικτύου του Δήμου Κισάμου που αφορούν αποκατάσταση ζημιών από τις τελευταίες θεομηνίες. 
Επίσης, συζητήθηκε η ανάγκη αποκατάστασης, αναβάθμισης και βελτίωσης της Παλαιάς Εθνικής Οδού και ειδικά στο τμήμα Κολένι-Κίσαμος. 

Παράλληλα, ενημερώθηκε η δημοτική αρχή για το μεγάλο έργο της Περιφέρειας που αφορά την βελτίωση Οδικής Ασφάλειας και για τις σχετικές εργασίες που προβλέπεται να πραγματοποιηθούν στα όρια του Δήμου Κισάμου.  
Τέλος, η συζήτηση επεκτάθηκε σε θέματα και μεγάλα έργα που αφορούν στην περιοχή της Κισάμου και επιβεβαιώθηκαν για άλλη μία φορά οι κοινές μας θέσεις και το άριστο κλίμα συνεργασίας.
Εκ του Δήμου.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Έτσι γιόρταζε την Εργατική πρωτομαγιά το σωματείο των οικοδόμων Κισάμου κάποτε ...
Τα γραφεία του σωματείου ήταν μέσα στο καφενείο Πατερομιχελάκη. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΙΣΑΚΗΣ Ο ΜΥΛΩΝΑΣ

.... Στον οικισμό στα Νοπήγεια με τ άφθονα πηγαία νερά του Αγίου Παντελεήμονα ο γέρο Ραισόγαννακης στα χρόνια της ενετοκρατίας είχε τους αλευρόμυλους του- νερόμυλους- με τον αδελφό του τον Ραισογιωργάκη, χρησιμοποιώντας το νερό σαν κινητήρια δύναμη. Ένα μικρό γραφικό σπιτάκι με κεραμίδια και στην μέση ο μύλος Δυο πέτρες ογκώδεις στρογγυλές αμετακίνητες με διάμετρο ένα μέτρο η κάτω μόνιμη και άλλη πάνω περιστρεφόμενη... και το νερό απο το μεγάλο αυλάκι έπεφτε στο πηγάδι και έθετε σε κίνηση τις ακτίνες της φτερωτής.... και όλα αυτά έδιναν κίνηση να το στάρι να γίνεται αλεύρι ανάμεσα στις πέτρες.....
Για τον φίλο μου τον Γεωργιλάκη Γιώργο αντέγραψα την ιστορία που την βρήκα στο ημερολόγιο του 2006 που έβγαλε ο "Εκπολιτιστικός και αναπτυξιακός σύλλογος του Δραπανιά". 

Ο Μύλος υπάρχει ακόμα και αν είναι απο βενετοκρατίας όπως μας λέει η μικρή ιστορία που έγραψε η κα Πόπη Γεωργουλάκη-Παπαδάκη, τότε κάτι πρέπει να κάνουν οι σύλλογοι εκεί ώστε να διατηρηθεί... και να αναδειχτεί.
Όσο για τον σύλλογο του Δραπανιά μπράβο του που με τα υπέροχα ημερολόγια του κρατά τους ανθρώπους, τους παλιούς ανθρώπους του χωριού, "ζωντανούς" στις μνήμες μας.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ

ΔΙΑ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κισάμου την Δευτέρα 4 Μαΐου 2020 με ώρα έναρξης 09:00 π.μ. και λήξη 14:00 μ.μ. με τα ακόλουθα θέματα.
1. Επιχορήγηση Σχολικών Επιτροπών για λειτουργικές δαπάνες.
2. Εκλογή υδρονομέων αρδευτικής περιόδου 2020.
3. Έγκριση 1ου Α.Π.Ε. έργου "Αποκατάσταση ζημιών οδικού δικτύου Κισάμου, Γαλουβά, Πολυρρήνιας και Τ.Κ.Κάμπου".
4. Παράταση εκτέλεσης έργου "Αποκατάσταση ζημιών οδικού δικτύου Κισσάμου, Γαλουβά, Πολυρρήνιας και Τ.Κ.Κάμπου".
5. Ορισμός Επιτροπής Προσωρινής Παραλαβής έργου "Αντικατάσταση αγωγού άρδευσης Βλασιανά Τ. Κ. Λουσακιών".
6. Απόφαση συμπληρωματικής έκπτωσης τελών ύδρευσης, άρδευσης, αποχέτευσης και καθολική εφαρμογή του μέτρου "Αναστολή είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών και παράταση προθεσμίας καταβολής δόσεων διακανονισμών". Απόφαση 66/2020 Οικονομικής Επιτροπής.
7. Αποδοχή όρου σχεδίου δανειστικού συμβολαίου για την υλοποίηση του έργου "Προμήθεια και εγκατάσταση συστημάτων ελέγχου διαρροών, αναβάθμιση εσωτερικών δικτύων διανομής πόσιμου νερού Δ.Κισάμου". Απόφαση 67/2020 Οικονομικής Επιτροπής.
8. Τροποποίηση προϋπολογισμού έτους 2020. Απόφαση 68/2020 Οικονομικής Επιτροπής.
Κίσαμος 30-4-2020
H ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΗ ΝΙΚΗ

ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 7 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ

Μνήμη αοιδίμου Μητροπολίτου Κισάμου & Σελίνου κυρού Ειρηναίου

Τρισάγιο επί του τάφου του αοιδίμου προκατόχου του, μακαριστού Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κυρού Ειρηναίου, επί τη συμπληρώση επτά (7) ετών από της κοιμήσεως του ο οποίος βρίσκεται εις τον προαύλιο χώρο του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου,  τέλεσε ο διάδοχος του Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος. Αναφερόμενος εις τον μακαριστό Ιεράρχη σημείωσε: «Λυπούμεθα βαθύτατα που οι συγκυρίες των καιρών δεν επιτρέπουν να τιμήσουμε την μνήμη του μεγάλου αυτού Ιεράρχου και πνευματικού πατρός, του «πρύτανη των εν Κρήτη Ιεραρχών», ως τον ονόμασε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός ημών Πατριάρχης κ.κ.Βαρθολομαίος. Περισσότερο λυπούμεθα δια το γεγονός της εν σώματι απουσίας του, καθώς καθημερινά εις την ταπεινή μας διακονία νιώθουμε να μας συνοδεύει η ευχή του, ως επιστηριγμός και παρηγορία. Διερωτώμαι, άραγε, ποιες θα ήταν οι παραγγελίες του για τα φαινόμενα των καιρών μας; Σε ένα προφητικό λόγο του, το 1986, σημειώνει: «Δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι σημερινοί προφήτες φορούν την άσπρη μπλούζα των εργαστηρίων και όχι τη μηλωτή των προφητών της ερήμου. Ο Θεός έχει πολλούς τρόπους και πολλούς δρόμους να στέλνει μηνύματα στην ανθρωπότητα. Οι προφήτες των καιρών μας, μέσα από τα εργαστήρια των, βλέπουν την καταστροφή της ανθρωπότητας και επαναλαμβάνουν τον θρήνο και την κραυγή της Βίβλου: «Επιστρέψατε οι πεπλανημένοι τη καρδία. Μετανοήσατε και μνήσθητε ότι εγώ ειμί ο Θεός. Ακούσατε μου οι απολωλεκότες την καρδίαν, οι μακράν από της δικαιοσύνης» (Ησ.46,8-12). Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η σημερινή ανθρωπότητα στην πλειονότητα της απώλεσε την καρδιά της. …. Παραλογισμός είναι τόσο η στέρηση όσο και η κατάχρηση της ελευθερίας και η περιφρόνηση των ηθικών αξιών, που οδηγεί στην εξαχρείωση αν-θρώπων και λαών. … Η Ιστορία διδάσκει πως μια πνευματική και ηθική κρίση, όπως είναι η κρίση των καιρών μας, λύνεται ή με εσωτερική επιστροφή και ανακαίνιση των λαών ή με μια πολιτικοκοινωνική καταστροφή των. Φαίνεται πως η κρίση των καιρών μας κλίνει μάλλον προς τη δεύτερη λύση. …. Γι΄ αυτό οι προφητικές φωνές πρέπει να πληθύνουν στον κόσμο. Και φυσικά και στον τόπο μας, που τόσο τις χρειάζεται…» (Μηνύματα Ευθύνης & Αφύπνισης, Έκδοσις Β΄ Ι.Μ.Κ.Σ., 2015). «Μακάρι οι προφητικές αυτές φωνές να πληθύνουν όχι μόνο στον χώρο της επιστήμης, αλλά και της Εκκλησίας, σύμφωνα και με την προτροπή του αοιδίμου προκατόχου ημών κυρού Ειρηναί-ου. Η ευχή του ας συντροφεύει όλους μας στις δυσκολίες των καιρών», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.